1. Ben je al lang actief in de improvisatiewereld? 

Ik ben in 1993 begonnen met improvisatiewedstrijden. Enkele jaren later ben ik coach geworden en sinds vier jaar experimenteer ik met nieuwe soorten improvisatieshows. In december 2002 legde ik samen met Stéphane Depaepe de basis voor ImproTraining. 

2. Kan je ons in het kort vertellen wat de meerwaarde is van improvisatie in een opleiding in vergelijking met de klassieke methodes? 

Improvisatie is een manier van expressie die zo nauw aansluit bij de realiteit, dat het in dat opzicht de beste katalysator vormt. Dankzij improvisatie kan je op heel korte tijd enorm veel leren over jezelf en over de anderen. In vergelijking met een klassieke opleiding werkt improvisatie veel breder en vindt er op persoonlijk vlak een significante ontwikkeling plaats. Het is een methode die rechtstreeks inwerkt op het individu.    

3. Wat is je beste herinnering als coach? 

Daarvoor moet ik een jaar teruggaan, naar een opleidingssessie met een groep managers van een grote verzekeringsgroep. Na afloop van de opleiding kwam de deelnemer die in het begin het meest gesloten, vijandig en sceptisch stond tegenover de opleiding, mij feliciteren en vertelde hij dat dit waarschijnlijk de meest bijzondere opleiding geweest was die hij in zijn 20-jarige carrière al had meegemaakt.    

4. Wat is je beste herinnering als improvisator?  

Mijn beste herinneringen als improvisator heb ik aan een improvisatie op rijm met slechts één tegenspeelster. Het thema was 'Jouw gouden ogen' en gedurende zes minuten rolden de fantastische verzen er echt zonder moeite uit. Bovendien hield het verhaal steek en konden we ook de ruimte zinvol gebruiken. De muze was ons die dag echt wel goed gezind.    

5. Wat is je favoriete oefening en waarom?

'Afscheid bij de boot'. Eerst en vooral omdat ik die oefening zelf heb opgenomen in onze opleidingen (lacht), en ook omdat deze oefening het typevoorbeeld is van onze werkwijze: inductie! Pas helemaal op het eind ontdekken de deelnemers waartoe de oefening dient. En telkens opnieuw ervaart iedereen zowel bij zichzelf als bij de collega's een aha-ervaring. Het is een grenzeloos rijke oefening die ook mooi de Socratische idee "Ken jezelf" uitdrukt.